| STRESZCZENIE
Głównym tematem sztuki jest macierzyństwo rozpatrywane w różnych aspektach: chciane, niechciane, toksyczne, niemożliwe. Dwie siostry spotykają się w domu rodzinnym po wielu latach rozłąki w związku ze śmiercią ich matki. Żyjąca za granicą Klara, sama nie może (nie chce?) mieć dziecka. Doznała ze strony surowej i dominującej matki wiele złego. Młodsza siostra jest w ciąży i pragnie poświęcić życie wychowaniu dziecka. Kobietom towarzyszą ich partnerzy życiowi, jednak postać matki, jej wspomnienie, jest wszechobecna i rzutuje także na ich relacje z mężczyznami.
Spektakl bardzo ciekawy od strony formalnej: zrealizowany został w jednym, ponad siedemdziesięciominutowym ujęciu.
| NAGRODY
Spektakl otrzymał nagrodę za reżyserię (Anna Wieczur-Bluszcz), I nagrodę za scenografię (Ewa Gdowiok), I nagrodę za zdjęcia (Witold Półciennik) oraz nagrodę za pierwszoplanową rolę kobiecą (Barbara Wypych) podczas 1. edycji festiwalu TEATROTEKA Fest w 2017 roku, a także nagrodę Gold Remi na międzynarodowym festiwalu World Fest Houston w 2018 roku.
| AUTORKA TEKSTU
| ANNA WAKULIK
Studiowała w Szkole Dramatu przy Teatrze na Woli i Instytucie Kultury Polskiej UW. W latach 2012-2014 kierownik literacki Teatru im. L. Solskiego w Tarnowie. Autorka sztuk Zażynki (Teatr Polski w Poznaniu, reż. Katarzyna Kalwat; The Royal Court Theatre w Londynie, reż. Caroline Steinbeis; sztuka była nominowana do London Evening Standard Theatre Awards 2013, zdobyła Nagrodę Dziennikarzy w konkursie Metafory Rzeczywistości, znalazła się w finale Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej), Bohaterowie (Teatr im. L. Solskiego w Tarnowie, reż. Ewelina Pietrowiak). Finalistka Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej w 2010 za tekst Krzywy domek i w 2014 za Waszą wysokość oraz Metafor Rzeczywistości w 2009 za tekst Sans Souci. Laureatka konkursu dramaturgicznego Teatru Wybrzeże za tekst Elżbieta H. (2011).
| REŻYSERIA
| ANNA WIECZUR-BLUSZCZ
Reżyserka teatralna, filmowa, radiowa i telewizyjna, scenarzystka. Absolwentka PWST w Krakowie (wydziału zamiejscowego we Wrocławiu), Mistrzowskiej Szkoły Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy, Podyplomowych Studiów Marketingu Kultury w Instytucie Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego oraz Podyplomowych Studiów Coachingu w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej i Laboratorium Psychoedukacji w Warszawie. Od 1999 do 2007 związana z Teatrem im. H. Modrzejewskiej w Legnicy. Jako reżyserka teatralna zadebiutowała w 2001 roku sztuką O stale obecnych na podstawie wierszy ks. J. Twardowskiego dla Teatru Małych Form w Londynie. Z sukcesem realizuje słuchowiska w Teatrze Polskiego Radia. Trzykrotna laureatka, w tym dwa razy zdobywczyni Grand Prix w 2015 i 2016 roku, Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Dwa Teatry w Sopocie. Jej pełnometrażowy debiut filmowy Być jak Kazimierz Deyna zdobył m.in. Nagrodę Wielkiego Jantara na festiwalu Młodzi i Film w Koszalinie (2012), Nagrodę Dla Najlepszego Profesjonalnego Filmu Fabularnego na 11. Festiwalu Filmów Optymistycznych Multimedia Happy End w Rzeszowie (2013), Złotą Rybkę za Najlepszy Polski Film na Ińskim Lecie Filmowym (2012).
