Andrzej Wajda, po wystawieniu w 1975 roku w warszawskim Teatrze Powszechnym „Sprawy Dantona” Stanisławy Przybyszewskiej, siedem lat później zekranizował ten przenikliwy tekst w warunkach niejako „naturalnych” – w Paryżu. Pod wodzą reżysera odbył się na ekranie porywający mecz dwóch drużyn aktorskich: polskiej i francuskiej, z pojedynkiem pośrodku pola kapitanów obu drużyn: Gerarda Depardieu (Danton) i Wojciecha Pszoniaka (Robespierre). Wspierający Wojciecha Pszoniaka polscy aktorzy mieli okazję zaprezentować się międzynarodowej kinowej publiczności w roli robespierrowskiego Komitetu Ocalenia Publicznego. Każdy z nich z osobna i wszyscy razem stworzyli zapadający w pamięć obraz dyszącej żądzą krwi sfory, zdecydowanej na wszystko w imię dobra najwyższego - rewolucji. Ukazana w filmie Wajdy historia doprowadzenia przez jakobinów pod ostrze gilotyny swoich adwersarzy ideowych, jest w istocie rzeczy klasycznym thrillerem politycznym, poświęconym nie tylko Rewolucji Francuskiej. W filmie uczestników dramatu uwiecznia swoim rysunkami, grający Davida, Franciszek Starowieyski.
Data premiery filmu: 31 stycznia 1983 roku.
Film nagrodzony m.in.:
1982 - Cezar, Nagroda Francuskiej Akademii Sztuki Filmowej, w kategorii reżyseria dla Andrzeja Wajdy
1983 - Montreal, World Film Festival - nagroda za rolę męską dla Wojciech Pszoniaka i Gerarda Depardieu
1984 - BAFTA, Nagroda Brytyjskiej Akademii Filmowej, w kategorii najlepszy film nieanglojęzyczny dla Andrzeja Wajdy i Margaret Ménégoz
