SPACEREK STAROMIEJSKI
reżyseria: Andrzej Munk
Omówienie filmu
Andrzej Bukowiecki
(Fragment tekstu. Całość dostępna jest po zalogowaniu, w sekcji materiałów do pobrania.)
Spacerek staromiejski Andrzeja Munka to zainspirowana przez kompozytora i dyrygenta Andrzeja Markowskiego, urokliwa impresja o uczącej się gry na skrzypcach dziewczynce, która zwiedzając warszawską Starówkę, przejawia niezwykłą wrażliwość i wyobraźnię muzyczną.
Andrzej Munk (w 2021 roku, 16 października, przypada setna rocznica jego urodzin, a 20 września – sześćdziesiąta rocznica tragicznej śmierci w wypadku samochodowym) był jednym z najwybitniejszych reżyserów w historii polskiego kina. Zanim zapisał się w niej pierwszym w Europie Środkowo-Wschodniej filmem antystalinowskim, Człowiekiem na torze (1956), zaś dzięki Eroice (1957), Zezowatemu szczęściu (1960) i Pasażerce (1961, prem. 1963) znalazł się w gronie czołowych przedstawicieli jej najważniejszego nurtu: polskiej szkoły filmowej, realizował filmy dokumentalne, a także felietony do wydań Polskiej Kroniki Filmowej. Wszystkie dokumenty, materiały do Kronik, jak również debiut fabularny Munka, Błękitny krzyż (1955), wyprodukowała Wytwórnia Filmów Dokumentalnych (obecnie Wytwórnia Filmów Dokumentalnych i Fabularnych) w Warszawie. Spacerek staromiejski, nakręcony już po Błękitnym krzyżu, był – wzorem kilku wcześniejszych, głośnych dokumentów Munka, np. Kolejarskiego słowa (1953) czy Niedzielnego poranka (1955) – fabularyzowany, inscenizowany. W Kolejarskim słowie Munk uatrakcyjnił konwencję produkcyjniaka suspensem. W Niedzielnym poranku, swoim pierwszym filmie barwnym, pokazał, że życie ludzi pracy ma też liryczne i humorystyczne strony. Tak więc w obu filmach przynajmniej częściowo przełamał drętwe, socrealistyczne schematy. W Spacerku staromiejskim, zrealizowanym w czasie politycznej i artystycznej odwilży, którą przyniósł Październik 1956, nie musiał już ich przełamywać – przestały krępować ręce twórcom. [...]
Link do filmu SPACEREK STAROMIEJSKI
ZALOGUJ SIĘ I POBIERZ:
Andrzej Bukowiecki
Filmoznawca, publicysta filmowy. Ur. 1955 r. Absolwent kulturoznawstwa na Uniwersytecie Łódzkim oraz Podyplomowego Studium Wiedzy o Filmie w Szkole Filmowej w Łodzi. Były wieloletni pracownik i dyrektor Domu Sztuki na warszawskim Ursynowie. Współpracuje przy projektach edukacyjnych Wytwórni Filmów Dokumentalnych i Fabularnych w Warszawie. Członek Samodzielnego Koła Piśmiennictwa Filmowego Stowarzyszenia Filmowców Polskich. W publikacjach prasowych, zamieszczanych obecnie głównie na łamach Magazynu Filmowego SFP i FilmPro, wiele miejsca poświęca historii filmu polskiego, którą także wykłada na Akademii Polskiego Filmu przy Filmotece Narodowej-Instytucie Audiowizualnym (FINA). Historię sztuki filmowej wykładał m.in. na Wydziale Reżyserii Dźwięku Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie. Od 2011 r. współautor tekstów w Katalogu Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Autorów Zdjęć Filmowych Camerimage (ob. w Toruniu). W 2020 r. nawiązał współpracę z Kwartalnikiem Akademii Polskiego Filmu Pleograf. Współautor (wraz z Rafałem Marszałkiem) albumu 100 lat polskiego filmu. 1908–2008 (PISF, 2008). Autor artykułu o Kazimierzu Prószyńskim w wyd. Sto lat polskiego filmu. Część pierwsza: Początki (Filmoteka Narodowa, 2008). Współautor omówień filmów dołączonych do wyd. na DVD dzieł Polskiej Szkoły Filmowej (PISF, 2008–2009) oraz do wyd. na DVD i Blu-ray rekonstrukcji cyfrowych Klasyka Polskiego Kina – znane filmy w niezwykłej jakości, przygotowanej przez Cyfrowe Repozytorium Filmowe w ramach Projektu KinoRP (DMMS – Media Distribution, 2013). Autor wywiadu z Grzegorzem Kędzierskim w albumie Noce i dnie. Opowieść o filmie Jerzego Antczaka pod red. Grażyny M. Grabowskiej (FINA/BOSZ, 2017). Uczestnik ankiety opublikowanej w wydawnictwie 100/100. Epoka polskiego filmu dokumentalnego pod red. Marka Drążewskiego (SFP, 2018).
SPACEREK STAROMIEJSKI
|
|
Reżyseria: | Andrzej Munk |
Scenariusz: | Andrzej Munk |
Zdjęcia: | Kurt Weber |
Muzyka: | Andrzej Markowski |
Solo skrzypcowe |
Adam Leszczyński |
Realizacja muzyki: | Eugeniusz Rudnik, Krzysztof Szlifirski |
Realizacja nagrań: | Studio Eksperymentalne Polskiego Radia |
Dźwięk: | Zbigniew Wolski |
Montaż: | Jadwiga Zajiček |
Kierownictwo Produkcji: | Michał Horowic |
Występują: | Julia Przyboś, Stanisław Niedbalski, Andrzej Munk i inni. |
Produkcja: | Wytwórnia Filmów Dokumentalnych i Fabularnych |
Rok produkcji: | 1958 |
Rekonstrukcja cyfrowa: | 2012 |
Obraz: | barwny |
Czas: | 18 minut |
Nagrody dla filmu:
1959 – Wenecja (Międzynarodowy Festiwal Filmów Dokumentalnych) – I Nagroda w kategorii filmów dokumentalno-fabularnych
1959 – Edynburg (Międzynarodowy Festiwal Filmowy) – Wyróżnienie
1960 – Bruksela (Międzynarodowy Festiwal Filmów Turystycznych i Folklorystycznych) – Nagroda (ex aequo)
1960 – Oberhausen (Międzynarodowy festiwal „Zachodnioniemieckie Dni Filmu Krótkometrażowego w Oberhausen") – Dyplom
1961 – Vancouver (Międzynarodowy Festiwal Filmowy) – Wyróżnienie Honorowe