Ekranizacja, dziejącej się w czasach napoleońskich powieści Stefana Żeromskiego, wywołała w okresie swojej premiery żywe dyskusje. Andrzej Wajda z pełną świadomością zamierzał tym filmem (zgodnie zresztą z przesłaniem literackiego pierwowzoru) postawić pytania o złożoność polskiej historii, o źródła i wiarygodność jej mitów, o nauki i wnioski z niej płynące. Film zrealizowany z epickim rozmachem ma, oprócz wciąż broniącej się po latach ekspresji wielu scen, niepowtarzalny styl i klimat, w którym niewątpliwie najbardziej zauważalny jest ton mrocznej melancholii. Wielkim sukcesem reżysera okazało się obsadzenie w głównej roli, studenta warszawskiej szkoły teatralnej Daniela Olbrychskiego.
Data premiery filmu: 25 września 1965 roku.
Premiera wersji cyfrowej po pełnej rekonstrukcji obrazu i dźwięku: 26 lutego 2014 roku.
Współfinansowanie rekonstrukcji cyfrowej - Polski Instytut Sztuki Filmowej.
Reżyseria
Andrzej Wajda
Scenariusz
Aleksander Ścibor-Rylski
Zdjęcia
Jerzy Lipman
Scenografia
Anatol Radzinowicz
Kostiumy
Ewa Starowieyska, Jerzy Szeski
Muzyka
Andrzej Markowski
Dźwięk
Jan Czerwiński, Jerzy Neugebauer
Montaż
Halina Nawrocka
Charakteryzacja
Tadeusz Schossler, Mieczysław Pośmiechowicz, Kirył Trajanow, Zofia Macińska, Janina Sękowska
Kierownictwo produkcji
Włodzimierz Śliwiński, Konstanty Lewkowicz
Daniel Olbrychski
Rafał Olbromski
Bogusław Kierc
Krzysztof Cedro
Piotr Wysocki
książę Jan Gintułt, protektor Olbromskiego
Beata Tyszkiewicz
Elżbieta Gintułtówna, siostra Jana
Pola Raksa
Helena de With, miłość Olbromskiego