Ten znaczący film Krzysztofa Zanussiego, był przez Niego kręcony w ostatnich latach epoki tzw. kina moralnego niepokoju. Jednakże, o ile większość filmów tego nurtu, miała charakter moralitetów nierozerwalnie związanych w swej tematyce z ówczesną kondycją społeczeństwa, o tyle Spirala całkowicie i bez reszty koncentruje się już tylko na jednym temacie – fundamentalnym filozoficzno i egzystencjalnie – na temacie śmierci. Grany przez Jana Nowickiego główny bohater, człowiek zawodowego sukcesu, dowiaduje się, że jest nieuleczalnie chory. Jego czas jest właściwie policzony i będzie musiał umrzeć, zanim jego życie się w sposób naturalny wypełni.
Film jest zapisem nieodwracalnej drogi ku przeznaczeniu, przez wszystkiej jej etapy: od buntu i wściekłości do rezygnacji i całkowitej, wewnętrznej kapitulacji. Bezkompromisowy obraz tego procesu, konsekwentnie przedstawiany przez reżysera i przejmująca gra Jana Nowickiego prowadzą do finału, który wcale nie musi być traktowany, jako pozbawiający wiary.
Film nagrodzony m.in.:
1978 – Cannes (Międzynarodowy Festiwal Filmowy) – Nagroda Jury Ekumenicznego
1978 – Gdańsk (Festiwal Polskich Filmów Fabularnych) – Nagroda za muzykę dla Wojciecha Kilara
1978 – Gdańsk (Festiwal Polskich Filmów Fabularnych) – Nagroda Dziennikarzy
1979 – Panama (Międzynarodowy Festiwal Filmowy) – Nagroda za najlepszą reżyserię, scenariusz i zdjęcia