Sztuka – jak piszą autorzy – inspirowana jest Kartoteką Tadeusza Różewicza i filmem Dolce Vita Felliniego. Inspiracja dramatem Różewicza jest oczywista, chociaż czysto formalna. Poza kilkoma krótkimi cytatami z Kartoteki, analogiczna jest przede wszystkim sytuacja, w jakiej zastajemy bohatera. Postanawia on spokojnie spędzić niedzielę we własnym łóżku. Jednak nie będzie mu to dane, bowiem przez jego mieszkanie przewinie się galeria postaci. Nawiązanie do Felliniego jest mniej dosłowne. Twórcy dramatu zadają sobie pytanie: kim mógłby być filmowy Marcello przeniesiony w polskie, współczesne realia? W efekcie powstaje, nie pozbawiony humoru i krytycyzmu wobec bohatera, portret duchowy dzisiejszych trzydziestoparolatków.

Dzisiejszy polski Marcello z Dolce vita jest nieźle sytuowany, realizuje się zawodowo, używa życia. A jednak czuje się wewnątrz pusty, wyjałowiony i nieszczęśliwy. Każde jego marzenie o stworzeniu lub przeżyciu czegoś wyjątkowego rozbija się o poczucie własnej pospolitości i niedojrzałości.

| NAGRODY

Spektakl otrzymał II nagrodę za zdjęcia (Łukasz Gutt) podczas 1. edycji festiwalu TEATROTEKA Fest w 2017 roku.

| AUTORKA TEKSTU
| JULIA HOLEWIŃSKA

Dramatopisarka i autorka tekstów. Absolwentka Wydziału Wiedzy o Teatrze w Akademii Teatralnej. Autorka różnych dramatów: Granice (reż. Bartek Frąckowiak (Teatr Polski w Bydgoszczy, 2016), Kalkstein / Czarne Słońce (reż. Joanna Grabowiecka, Teatr im. Solskiego w Tarnowie / Teatr Łaźnia Nowa 2015), Dobranoc Kowboju (wraz z Kubą Kowalskim, reż. Kuba Kowalski Teatr im. Szaniawskiego w Wałbrzychu, Teatr WARSawy, 2015), Dolce Vita (wraz z Kubą Kowalskim, reż. Kuba Kowalski, Teatr im. Jana Kochanowskiego w Opolu, 2014), Krzywicka / krew (finał Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej 2013, Radio Teatr Polskiego, reż. Dobrosława Bałazay, Alina Moś-Kerger, Teatr im. Modrzejewskiej w Legnicy, 2016), Ziemia niczyja (reż. Frank Heuel, prem. Fringe Ensamble, Bonn 2012,Teatr Powszechny w Warszawie 2013), Ciała obce (reż. Kuba Kowalski, Teatr Wybrzeże 2012; Paweł Wodziński, Teatr Polskiego Radio 2011; Lianne O'Shea, Project Art. Centre, Dublin 2013), Rewolucja balonowa (reż. Sławomir Batyra, Teatr Powszechny w Warszawie 2011; John Currivan, Theatre Upstairs, Dublin 2013, Alina Moś-Kerger, Teatr im. Osterwy w Gorzowie 2014), 12/70 (reż. Thomas Sauerteig, Sala Beckett, Barcelona 2011; Stefanie Hoster, Deutschlandradio 2013) Zina, Wodewil. Jest też autorką sztuki dla dzieci - Skarpety i papiloty (reż. Tomasz Man, Wrocławski Teatr Lalek, 2013, Robert Drobniuch, Teatr Maska w Rzeszowie, 2016). Jako dramaturżka pracowała przy m.in: Kotce na rozpalonym, blaszanym dachu (Teatr Polski w Poznaniu, 2011), Wichrowych Wzgórzach (Teatr Studio, 2012), Życie jest snem (Teatr Wybrzeże, 2013), Mizantropie (Teatr Polski w Poznaniu, 2014), Pani Bovary (Teatr im. Osterwy w Lublinie, 2015), Szkarłatnym płatku i biały (Teatr sztuki w Warszawie). Jej sztuki przekazywane na angielski, rosyjski, niemiecki, hiszpański, rumuński, włoski, czeski, japoński, ukraiński i kataloński . Jest autorką tekstów piosenek do recitalu Anny Smołowik pt. Obsesje w Warszawie). Jest dwukrotną stypendystką Ministerstwa Kultury, laureatką programu „Młoda Polska”, stypendystką Rządu Francuskiego, stypendystką Miasta Stołecznego Warszawy. Publikowała m.in. w Dialogu, Teatrze, Kontekstach, Tygodniku Powszechnego, Dwutygodniku. W 2010 roku za sztukę Ciała obce otrzymała Gdyńską Nagrodę Dramaturgiczną, w 2012 roku ta sama sztuka znalazła się w finałowym większym dramaturgicznym konkursie w Europie - Stückemarkt, a słuchowisko na podstawie Ciał obcych zebrał brązowy medal w konkursie Prix Europa. Ciała obce znalazła się też w finale Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej. W 2013 roku Ciała obce ukazały się w amerykańskiej antologii (A) Pollonia. W 2016 roku otrzymała wyróżnienie w zamkniętym konkursie II Programu Polskiego Radia za słuchowisko Muzykant.

| AUTOR TEKSTU
| KUBA KOWALSKI

Studiował sinologię na Uniwersytecie Warszawskim i w National Taiwan Normal University w Tajpej na Tajwanie oraz reżyserię teatralną w PWST im. L. Solskiego  w Krakowie. Był asystentem Krystiana Lupy przy pracy nad spektaklem Zaratustra według Fryderyka Nietzschego w Starym Teatrze w Krakowie. W 2005 roku w ramach projektu K.O. 3 wyreżyserował krótką operę współczesną Ich bin Rita Detleva Glanerta w Hebbel-Theater w Berlinie. Jest autorem spektakli Niepokoje wychowanka Törlessa według Roberta Musila (Teatr Dramatyczny w Warszawie), Manhattan Medea Dei Loher oraz Kiedyś szło lepiej Emmanuela Darleya (Teatr im. Jaracza w Olsztynie), Zwodnica Thomasa Middletona i Williama Rowleya, Eva Peron Copiego, Ciała obce Julii Holewińskiej oraz Życie jest snem Pedro Calderona de la Barca (Teatr Wybrzeże w Gdańsku), Stephanie Moles dziś rano zabiła swojego męża, a potem odpiłowała mu prawą dłoń Maliny Prześlugi (Laboratorium Dramatu w Warszawie), Kotka na rozpalonym blaszanym dachu Tennessee Williamsa oraz Mizantrop Julii Holewińskiej i Kuby Kowalskiego (Teatr Polski w Poznaniu), Wichrowe Wzgórza według Emily Brontë oraz Szkarłatny płatek i biały według Michela Fabera (Teatr Studio w Warszawie), Dolce Vita Julii Holewińskiej i Kuby Kowalskiego (Teatr im. Kochanowskiego w Opolu), "Good Night Cowboy" Julii Holewińskiej i Kuby Kowalskiego (koprodukcja Teatru Dramatycznego im. J. Szaniawskiego w Wałbrzychu i Teatru Warsawy w Warszawie), Pani Bovary według Gustawa Flauberta (Teatr im. Osterwy w Lublinie), Zachodnie wybrzeże Bernarda-Marie Koltèsa (Teatr im. Żeromskiego w Kielcach). Ponadto, przygotował plenerowe widowisko GRILL/walka wre gorąca na podstawie Pastorale Amelii Hertzówny (Muzeum Powstania Warszawskiego) oraz instalację dźwiękową Fryderyk Chopin. Ciennik osobisty na podstawie listów kompozytora z muzyką Sławka Kupczaka (Dolny Ogród Biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego).

| REŻYSERIA
| LENA FRANKIEWICZ

Absolwentka Państwowej Szkoły Muzycznej 2 stopnia w Toruniu (1998), Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie (2002), Aktorka Wrocławskiego Teatru Współczesnego (2003-2008), w latach 2008-2009 gościnnie grająca w warszawskich Teatrach, Powszechnym i Dramatycznym. Absolwentka "Mistrzowskiego warsztatu Andrzeja Seweryna" (2001) oraz warsztatu wokalnego u Grażyny Łobaszewskiej (2005). Od września 2009 roku aktorka Teatru Studio. Jej autorski spektakl 60/09 napisany na podstawie scenariuszy filmowych polskich filmów z latem sześćdziesiątych, zrealizowany w 2009 roku w Teatrze Wytwórnia, uznany za najlepszy debiut reżyserski w ankiecie „Najlepsze, Najlepsi” miesięcznik TEATR. W 2008 zrealizowała pod kierunkiem Krystiana Lupy warsztat monologi: Nocne z boku na bok, który wszedł do repertuaru Teatru Dramatycznego w sezonie 2008/2009. W sezonie 2010/2011 prowadziła cykl czytań performatywnych „Studio Czyta”, promujących najnowszą dramaturgię polską i zagraniczną. W czerwcu 2011 roku otrzymano drugą nagrodę za reżyserię spektaklu Kto wybiera, źle szukał w ramach festiwalu M-teatr w Koszalinie. Jej kolejne realizacje to Turyści Teatr Nowego w Poznaniu (2011), Listy na wyczerpanym papierze w Teatrze Polskim w Warszawie (premiera 21 września 2013), Plastusiowy pamiętnik w Teatrze Polskim w Bydgoszczy (premiera 14 lutego 2014) prezentowany w ramach programu TEATR POLSKA, W Dolinie Muminków w Teatrze Baj Pomorski w Toruniu (premiera 28 września 2014), a następnie Iwona, księżniczka z Bourbona autor Magdy Fertacz (prapremiera 13 marca 2015 r.) w Teatrze Powszechnym w Warszawie, Miasto pustych pianin autorstwa Mateusza Pakuły w Teatrze Bogusławskiego w Kaliszu, Wassa Żeleznowa w Teatrze Jaracza w Łodzi oraz Dolce vita (wrzesień 2016), zrealizowana jako teatr w cyklu TEATROTEKA. Ostatnią premierą jest spektakl KOMEDA, zrealizowany jako koprodukcja Teatru Nowego w Łodzi z warszawskim teatrem IMKA (premiera grudzień 2016). W przygotowaniu spektakl ZIEMIANIE dla wrocławskiego Teatru Lalka (premiera w kwietniu 2017) oraz ROBERTO ZUCCO w toruńskim Teatrze Wilama Horzycy.