Sztuka inspirowana jest biografią Simony Kossak, jednak przedstawione w niej wydarzenia nie miały odzwierciedlenia w rzeczywistości i są wytworem wyobraźni autorki. Simona Kossak to postać niezwykła. Ostatnia z malarskiego rodu Kossaków, córka Jerzego, wnuczka Wojciecha, prawnuczka Juliusza – wielkich polskich pejzażystów i batalistów. Nie spełniła pokładanych w niej rodzinnych nadziei, po pierwsze nie była chłopcem, nie została też malarzem, „czwartym Kossakiem”. Wybrała własną, niezwykłą drogę. Wyjechała z Krakowa, by ponad trzydzieści lat żyć w drewnianej leśniczówce pośrodku Puszczy Białowieskiej, bez wody i prądu. Była naukowcem, ekologiem, autorką filmów i pogadanek radiowych.

Dramat Elżbiety Chowaniec nie jest sztuką biograficzną. To raczej poetycka przypowieść o szukaniu własnego miejsca w świecie, o buncie, o prawie do bycia sobą wbrew wszystkim i przeciw wszystkiemu. To przypowieść o kobiecie, która w praktyce wcielała wyznawaną przez siebie prawdę o konieczności współistnienia człowieka i przyrody. Całkowicie oddana swojej pasji, próbująca w świecie zwierząt i roślin odnaleźć swoje miejsce, którego nie umiała odnaleźć wśród ludzi.

| NAGRODY

Spektakl zdobył nagrodę Gold Remi w kategorii Biographical or Autobiographical na międzynarodowym festiwalu World Fest Houston w 2019 roku.

| AUTORKA TEKSTU
| ELŻBIETA CHOWANIEC

Dramatopisarz i dramaturg. Autorka sztuk dla dzieci i dorosłych. Absolwentka Wydziału Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego na kierunku produkcja filmowa i telewizyjna, PWSFTViT w Łodzi na kierunku scenopisarstwo, Uniwersytetu Warszawskiego na kierunku dziennikarstwo oraz Szkoły Laboratorium Dramatu w Warszawie. Uczestniczka wielu seminariów i warsztatów dramaturgicznych, m.in. z Markiem Ravehillem, Nikolajem Koladą, Iwanem Wyrypajewem.
Od debiutu (Gardenia, 2007) jej teksty wystawiane są w kraju i za granicą. Gardenia została przetłumaczona na język węgierski, rosyjski, rumuński, angielski, niemiecki; Nie umiera się w maju na język węgierski.
Współpracowała z takimi reżyserami, jak: Aldona Figura, Joanna Grabowiecka, Daria Kopiec, Wojtek Urbański, Robert Drobniuch, Marek Zakostelecky, Jiri Havelka.
Realizowała spektakle w Teatrze na Woli w Warszawie, Laboratorium Dramatu, Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, w Teatrze Powszechnym w Radomiu, w Teatrze im. Ludwika Solskiego w Tarnowie, w Teatrze Współczesnym w Szczecinie, we Wrocławskim Teatrze Lalek, w Teatrze Lalka w Warszawie, Teatrze Baj w Warszawie, w Teatrze Lalki i Aktora „Kubuś” w Kielcach, oraz w Polskim Radiu. W cyklu TEATROTEKA WFDiF pojawiły się sztuki Elżbiety Chowaniec: Gardenia w reż. Wojtka Urbańskiego (2017), Dama z łasiczką w reż. Katarzyny Łęckiej (2018) i Gacek w reż. Mateusza Olszewskiego (2020).

| REŻYSERIA 
| KATARZYNA ŁĘCKA

Reżyserka, scenarzystka. Absolwentka Wydziału Wiedzy o Teatrze Akademii Teatralnej w Warszawie (2005) i Studia Prób Szkoły Wajdy (2016). Asystowała wielu wybitnym reżyserom. Opracowała autorski program pracy nad świadomością ciała dla studentów Wydziału Aktorskiego Akademii Teatralnej. Finalistka prestiżowego konkursu scenariuszowego Script Pro. W ramach programu Studia Munka „30 minut” zrealizowaliśmy, jako scenarzystka i reżyserka, twój debiut fabularny Pars Pro Toto inspirowany życiem Zdzisława Beksińskiego.